นิทาน

เรื่อง...สุนัขจิ้งจอกกับหมี สุนัขจิ้งจอกเฒ่านั่งคุยกับหมีเฒ่าถึงประวัติชีวิตของพวกตนตั้งแต่วัยหนุ่มจนถึงวัยชราอย่างภาคภูมิใจ "ข้าน่ะไม่เคยไปกินคนที่ตอนแล้วเลยนะ  เจ้ารู้หรือไม่" หมีอวดในความมีคุณธรรมของตน แต่สุนัขจิ้งจอกหัวร่อเบา ๆ พลางว่า "ถ้าเจ้าอยากให้ใครนับถือ  เจ้าก็ไม่ควรกินคนที่ยังมีชีวิตอยู่" นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า  "ช่วยคนที่ยังไม่ตาย  ย่อมเป็นที่น่านับถือว่าช่วยคนที่ตายไปแล้ว"